Passiefruit

Algemene info over passiefruit Naamgeving:

Familie: Passifloraceae

Soort : Passiflora edulis

Uiterlijk:

De ronde of eivormige vruchten zijn bruinrood of purperkleurig en 5-7 cm lang. De vrucht is hard glad en glimmend. Soms zijn de vruchten door indrogen regelmatig gedeukt. Dit heeft geen negatieve gevolgen voor de kwaliteit. Direkt onder de schil bevinden zich de vele zaden die omgeven zijn door geleiachtig vruchtvlees, de zogenaamde zaadrok.

Gebruik:

Het sappige geurige vruchtvlees heeft een verfrissende, zuur-zoete smaak met een tropisch aroma. Deze paarse soort is geschikt om zo uit de hand te eten. Ook lekker in fruitsalades en desserts. Te verwerken in jam, broodbeleg of sap.

Herkomst:

De passievrucht komt oorspronkelijk uit Brazilie, maar komt nu overal in de tropen en delen van de subtropen voor.

Teelt:

De passievrucht groeit aan een klimmende plant met de karakteristieke passiebloemen. Deze paarse soort groeit het beste in het koelere hoogland.

Soorten:

Naast de paarse passievrucht is er nog een gele soort, die de maracuya genoemd wordt en die doorschijnend wit vruchtvlees heeft en die iets zuurder is. Een andere vrucht uit de passiebloem familie is de Curuba, een geel-groene of gele vrucht, die langwerpig is en oranje vruchtvlees heeft. De zoete grandilla is oranje met een glimmende schil. Het vruchtvlees is wit.

Algemene Koopinfo:

De vrucht is bijna het hele jaar door verkrijgbaar. Ze worden vooral uit Brazilie, Venezuela en Indonesie ingevoerd.De paarse vruchten komen uit Kenia en Zimbabwe. De Marcuya uit Ivoorkust en Brazilie. Passievruchten worden rijp geplukt. Onrijp geplukte vruchten kunnen niet meer narijpen en de smaak is dan niet optimaal. Vrij snel na de oogst onstaat een rimpelige schil.de kwaliteit is er niet minder om, maar de vrucht moet dan wel op korte termijn geconsumeerd worden.

Bewaren:

Enkele dagen bewaren in de koelkast. Niet langer, want de vruchten drogen snel.